Een week lang geen tv.

Oke, een week zonder tv. Waarom heb ik dit bedacht? Nou…ik merkte de laatste tijd dat ik veel achter die beeldbuis zat. Om zes uur zet ik de tv aan voor het RTL nieuws, gevolgd door RTL boulevard en daarna weer het nieuws.  Na het nieuws schakel ik snel weg, want GTST….

Soms ga ik even iets doen, even laptoppen, de was, boven rommelen, maar vaak schakel ik over naar SBS voor  de talkshow Half 8.

Als dit afgelopen is ga ik een serie kijken.

Afgelopen dagen heb ik een nieuwe serie ontdekt, nou ja eigenlijk geen nieuwe….Vampire diary’s. Beetje een  late adapter….i know. Ik was hookt! Maar weet je hoeveel seizoenen die serie heeft? 8! Acht seizoenen. Ik voelde al nattigheid. Dat wordt nachten doorhalen, tussen de bedrijven door kijken, slaap tekort.  

Ken je dat, dat je je eigenlijk heel vies en nutteloos voelt als je zoveel hebt gekeken?

Ik ben ‘pas’  bij het tweede seizoen. Daar heb ik een maar paar dagen over gedaan.

Dit kan niet meer! Tijd voor cold turkey afkikken van de tv.

Aan mijn cliënten adviseer ik om er even geen schermpjes bij te pakken als ze het nodig hebben om te ontprikkelen. En wat doe ik zelf?

Vrijdag...

Ik heb gewerkt in mijn praktijk.

Na het werk maak ik een lange wandeling met Jip, mijn hondje. Het is laat in de middag en ik geniet van de wind op mijn wangen. Jip dartelt lekker rond, ik denk na over afgelopen dagen. Natuurlijk waren mijn dagen goed gevuld en heb ik me nuttig kunnen maken. Maar die ellendige tv iedere keer. Het lijkt wel een verslaving. Ik vraag me ook altijd af hoe anderen zoveel energie overhouden om dingen te ondernemen s avonds. Dat lukt mij niet hoor!

Maar ja, als ik de halve avond voor de tv zit, heb ik ook weinig tijd meer over.

Wat mij het meest dwars zit is dat ik bijna MOET tv kijken. In ieder geval om 18:00 de tv aan. Al is het op de achtergrond terwijl ik aan het koken ben. Dan eten voor de tv en tijdens het koffie drinken kijken we  RTL boulevard.

Als Maurits de tv op de BBC of iets dergelijks zet word ik iebelig….hij moet op Nederlandse tv. Het liefst live televisie. Het idee dat we met ‘heel’ Nederland hetzelfde kijken vind ik een prettige.

Ik kom rond half zes terug van mijn wandeling. Ik voel me voldaan. Tijdens de wandeling heb ik lekker na kunnen denken en ontprikkelen.

Ik sta in de woonkamer en kijk om me heen, wat zal ik eens gaan doen? Ik hoef nog niet te koken, want Iliyas komt pas om half acht thuis van zijn bijbaantje en we gaan frietjes eten.

Ik doe een wasje in de machine, ruim de vaatwasser uit en beantwoord een paar mailtjes. Ik werk aan een voorstel voor mijn praktijk.

Het voelt een beetje als toen ik stopte met roken. Toen had ik ook het gevoel dat ik heel veel tijd over had omdat ik niet iedere keer 5 minuten aan een sigaretje kwijt was.

Om half zeven, wanneer ik normaal gesproken RTL Boulevard ga kijken, ga ik in mijn leeshoekje bij de kachel zitten en maak wat aantekeningen voor het voorstel waar ik aan werk.

Om toch een beetje verbinding te voelen met de buiten wereld heb ik de radio aan. Het duurt even voor ik een zender heb gevonden waar ze niet het weekend in luiden met harde dance muziek of er om het kwartier reclame in gooien.

De avond vliegt eigenlijk voorbij. Ik werk op mijn laptop, lees wat en ga op tijd met een theetje naar bed.

Het valt me op dat ik me lekker moe voel. Waar ik normaal nog vrij hyper ben om elf uur.

Ik neem me voor om half twaalf te gaan slapen. Dat wordt half 1.

Ik was verzand in een heel goed boek.

Dag 1 zit erop. Op sommige momenten wist ik niet wat ik met mezelf aan moest. Het voelde echt een beetje als afkikken.

Zaterdag...

De wekker gaat om half acht. Ik voel me nog moe, maar ik heb diep en rustig geslapen.

Ik voel me tevreden en content. Vaak scan ik mijn gevoel als ik wakker word en ik bedenk me dat ik me goed over mezelf voel.

Ik drink een koffietje in bed, ik vind het heerlijk om de dag rustig te starten.

Om acht uur sta ik op en maak ik me klaar en vertrek naar mijn praktijk.

Ik heb een volle, maar fijne dag. In mijn hoofd maak ik plannetjes voor wat ik vanavond ga doen. Want tja…ik ga geen tv kijken. Hij gaat zelfs niet aan om mij van een achtergrond geluidje te voorzien.

Ik ben van plan om lekker te gaan tekenen en naar de radio te gaan luisteren. Het valt me op dat ik dus overdag al een plan aan het maken ben voor de avond…doe ik dit altijd? Ja, na een beetje soul searching besef ik me dat ik graag een plannetje heb… Ik vind het lastig om het open te houden..

Ik kom om vijf uur thuis en ga meteen met Jip wandelen. Heerlijk even in het winter zonnetje lopen. Ik krijg lente kriebels. Wat een fijn gevoel.

Als ik thuis kom ga ik even iets eten. Tijdens mijn werk heb ik nauwelijks tijd om te eten. Een banaan en een yoghurtje gaat er net in.

Tijdens het eten kijk ik Tiktok filmpjes…mhm mag dit wel? Tja, ik heb mezelf geen social media detox opgelegd, dus ik sta het mezelf toe.

Ik ben me ervan bewust dat ik als ik klaar ben met eten, meteen de app weer weg klik.

Ik merk dat ik me er super erg van bewust ben dat ik geen tv ga kijken vanavond.

Er bekruipt me een soort leeg en eenzaam gevoel.

Wat ga ik nu doen? Ik herstel mezelf, normaal gesproken kruip ik ook nog niet voor de tv om half zes. Maar toch…het idee dat ik straks geen tv ga kijken….

Ook voelt het rustig. Ik heb een hele avond voor me. Vol met mogelijkheden. Ik had natuurlijk al een plannetje gemaakt.

Maar, daar kan ik ook van afwijken.

Ik ga eens lekker in bad. Iliyas is toch nog op zijn werk. Maurits is op reis voor zijn werk, dus die komt ook niet thuis.

Ik heb het rijk voor mezelf!

In bad val ik in slaap. Ik ben best wel moe. Ik heb mijn boek meegenomen en lees een paar bladzijden.

Na het bad ga ik naar beneden en begin aan het avond eten. Omdat ik laat gelunched heb, heb ik nog lang geen honger, maar dan is dit alvast voor Iliyas.

Terwijl ik aan het koken ben krijg ik een apje van Iliyas dat hij bij zijn neef eet.

Ik maak het eten af en zet het aan de kant.

Ik begin aan de blog te schrijven, met de radio aan.

Toch interessant dat ik de radio aan wil. Ik heb de verbinding met de buitenwereld nodig.

Ik doe even onderzoek op internet en vind artikelen over in verbinding staan met jezelf.

Dit vind ik interessant, want ik vind het inderdaad lastig om in verbinding te staan met mezelf. Ik heb veel prikkels van buitenaf nodig.

Ik kan het gevoel hebben dat ik teveel mis als ik niet in verbinding sta met de buitenwereld.

Wanneer ik overprikkeld ben vind ik het heerlijk om een paar dagen weinig contact te hebben met anderen, maar na een paar dagen wil ik toch weer mensen zien en spreken.

WAT ZEGT DIT OVER MIJ? DAT IK ALTIJD IN VERBINDING  MOET STAAN MET DE BUITENWERELD?

Ik weet dat ik als hoogsensitief persoon niet helemaal autonoom ben. Dit komt omdat ik me continu verhoud tot anderen. Omdat ik de ‘kleur’ van anderen vaak overneem is het lastig om mijn eigen kleur te bepalen.

Ik vind het moeilijk om ‘het in mezelf’ te zoeken.

Vind ik het dan ook lastig om alleen met mezelf te zijn? Alleen met mijn gedachten? Ik denk altijd dat ik dat heel goed kan. Juist omdat ik dat zo nodig heb. Even tijd alleen, met mezelf..

Dit wil ik aankomende week uit gaan zoeken. 

Zondag…

Vanmorgen werd ik uitgerust wakker. Ik ben om iets over twaalf gaan slapen. Ik viel wederom meteen in slaap. Dit is vaak anders…dan kan ik niet meteen slapen. Soms neem ik melatonine om in slaap te komen. Dus dit is een grote verbetering.

Ik kan me ook voorstellen dat het gebrek aan scherm maakt dat mijn lijf melatonine aan kan maken.

Er wordt ook geadviseerd om minstens een uur voor het slapen gaan geen schermen meer aan te hebben.

Wat me trouwens ontzettend mee valt is dat ik nu niet aan social media gekluisterd zit. Ik ben mij  bewust van het gevaar van een andere verslaving natuurlijk.

En dat wil ik nu net niet.

Anyway, ik werd rustig en uitgerust wakker. Ik scande mijn gevoel en voelde me content. Ik maakte mijn koffietje en ging weer heerlijk terug naar mijn bed.

Daar heb ik een tijd gelezen. Ondertussen had ik ook even ontbijt gemaakt en weer mee naar bed genomen.

Een heerlijke start van de zondag denk ik zo.

Op een gegeven moment ging ik nadenken over de rest van de dag..

Ik had zin om naar het bos te gaan. Maar niet alleen….

Ik apte een vriendin of zij en haar dochter mee wilden naar een bos in de buurt van Harderwijk.

Zij moest werken. Helaas….

Toen bedacht ik me dat het leuk zou zijn om vanavond even een hapje te eten met een vriendin. Ik apte vriendin nummer twee. Zij kon niet…

Dan vriendin nummer drie appen, zij kon ook niet.

Ondertussen keek ik ook even op de website van de City spa voor een gezichtsbehandeling. (ik heb dinsdag een afspraak met mijn eigen beautyspecialist, maar he…..)

En toen sloeg het besef toe dat ik een vlucht aan het bedenken was….

Ik wil mijn tijd vullen. Is dat erg? Nee dat is niet erg, maar ik besef me dat ik prikkels aan het zoeken ben. Ik wil even geprikkeld worden, even geëntertaind worden.

EN OOK DIT VIND IK WEER INTERESSANT. NU DE PRIKKEL VAN DE TV WEG VALT, WIL IK DEZE VERVANGEN MET EEN ANDERE PRIKKEL.

Een prikkel waarmee ik contact heb met de buitenwereld. Ik kan ook gaan tekenen, wandelen, schilderen, zingen, yoga. Ik kan van alles bedenken om te doen.

Maar al het bovengenoemden zijn  solo activiteiten. Daarin word ik niet geprikkeld door externe factoren. Wat ik gisteren schreef over het in verbinding staan met mezelf is hier dan ook van toepassing.

De dag verliep rustig. Ik wandelde met Jip in het bos, las in mijn boek.

Tijdens de afwas zette ik een playlist op die ik heb samengesteld met allemaal lekkere nummers waar ik heerlijk op mee kan zingen.

En toen….een kriebel….en prikkel…. Allerlei gevoelens kwamen bij mij binnen; nostalgie, verliefdheid, vreugde, ontroering. Ik voelde me weer mezelf.

Ik had uiteindelijk toch een slachtoffer gevonden die met me mee wilde in de avond. Iliyas ging mee naar de film. Dit is niets uitzonderlijks, want dit doen we vaker. Maar toch…Nu wilde ik natuurlijk uit het huis vluchten, omdat ik geen zin had in weer een stille avond in de woonkamer, with nothing to do. Heb ik al gezegd dat ik me snel verveel?

Maandag…

Gisteravond lag ik op tijd in bed, maar ging pas om half twee slapen…oeps…toch verzand in Instagram.

Vanmorgen werd ik goed wakker. Ik had de wekker op half negen gezet.

Ik maakte een koffietje en ging weer even terug naar bed.

Daar deed ik een 3 minuten ademruimte meditatie.

Ik had zin in de dag. Ik begon pas in de middag met werken in mijn praktijk. Vandaag stonden er

massages op de planning.

Toen mijn dag bijna op zijn einde liep, dacht ik: “Oh straks thuis lekker huispakkie aan en….onee geen tv…, maar wel lekker yin yoga.”

Daar had ik zin in.

Ik was erg moe toen ik thuis kwam.

Ik vond de massages vandaag best intensief. Ik kan in de sfeer van een ander meegezogen worden. Sommige klanten hebben een verdrietig verhaal of hebben een sfeer om zich heen, die ik opzuig en niet meteen los kan laten. Het gaat als het ware in mijn huid zitten.

Ik ben me hier wel van bewust en kan het weer aan hen terug geven (in gedachten en in liefde.) Maar het gevolg is wel het mij energie kost en ik er letterlijk moe van word.

Dit vind ik niet erg. Dit hoort bij mijn hoogsensitief zijn. De positieve kant van mijn hoogsensitief zijn is dat ik goed aanvoel wat mijn klanten nodig hebben.

Toen ik thuis kwam van een heerlijke yoga les van Marcella moest ik nog eten. Ik warmde het eten op dat ik eerder op de avond voor Iliyas heb gemaakt.

Ik sloeg meteen mijn laptop open en ging al etende aan het werk.

Ik moest een paar mailtjes sturen, zaken voorbereiden voor een bespreking, facturen versturen.

Terwijl ik dit aan het doen was, had ik de radio aan.

Ik ben vandaag rustiger dan de afgelopen drie dagen. Het automatisme van de tv aanzetten om zes uur ebt zich wat weg.

Vandaag had ik natuurlijk een gewone werkdag, waardoor ik afgeleid was door werk.

Maar toch…het voelt goed.

Nu is het 23:15. Normaliter had ik waarschijnlijk nog even Jinek aangezet op de achtergrond terwijl ik aan het werk ben op de laptop.

Nu heb ik dit niet gedaan en ook niet aan gedacht.

Ik ga nu lekker een theetje maken en in bed verder in mijn boek lezen.

Dinsdag…

Gister avond was ik nog erg moe. Ik ben als een blok in slaap gevallen. Dat ik nu zo goed slaap vind ik echt heel fijn!

Ik dacht nog even na over mijn overprikkeling. Ik denk dat ik mijn hoofd leeg maak met even lekker op de bank  voor de tv zitten. Maar eigenlijk werkt het tegenovergesteld.

Ik heb ergens gelezen dat je oerbrein voor de quick fix gaat. Wanneer je oerbrein merkt dat je niet lekker in je vel zit of stress hebt, gaat deze ervoor zorgen dat je je zo snel mogelijk weer goed voelt. En dat zijn vaak de dingen die niet meteen goed voor ons zijn.

Je denkt dat je lekker uit rust van op de bank hangen met je hand in een zak chocolade, maar dat is dus helemaal niet het geval.

Keuzes maken die beter voor je zijn, lees gezonde keuzes, kosten meer moeite. Je moet je ergens overheen zetten. Maar daar heb je geen zin in wanneer je moe bent.

Als ik moe ben heb ik zin in horizontaal zijn en in zoet. En het liefst meteen.

Maar op de lange termijn word ik daar helemaal niet meer uitgerust van.

Ik ben nu vijf dagen op weg en merk dat ik me echt beter voel.

Doordat ik de tv niet aan heb als ik thuis ben, gaat het proces van ontprikkelen sneller en soepeler.

Ik moet er wel bij vermelden dat mijn man niet thuis is deze week en ik eigenlijk steeds in een leeg huis thuis kom. Mijn zoon is wel thuis, maar die doet lekker zijn dingetje op zijn kamer of gaat naar sport of werk.

Als  straks Maurits weer thuis is, heb ik een representatiever beeld van de werkelijkheid.

Ik was vandaag vrij. Vanmorgen ben ik weer heerlijk opgestart met een koffietje in bed.

In de middag had ik een lunch afspraak / bespreking met een vriendin waarmee ik een tof yoga & mindfulness mini event ga organiseren.

Ik ben lekker lopend naar de stad gegaan. Dat is van mijn huis nog geen 3 km.

Vanavond ben ik heerlijk naar mijn schoonheidsspecialiste geweest.

Straks ga ik douchen en nog wat lezen in bed. En ik hoop dat ik dan weer zo fijn in slaap val.

Ik merk trouwens wel dat ik niet voor elf uur in bed lig. De avonden gaan toch wel snel op een of andere manier.

Woensdag

Doordat ik gisteren nog lang aan mijn website aan het werken was, ging ik pas laat slapen. Ik durf het bijna niet op te schijven, maar het was half drie…OEPS!

Ik werd dus vanmorgen een beetje brak wakker. En iets te laat. Ik moest haasten, want ik had om negen uur mijn eerste massage klant. Dus rustig opstarten met een koffietje was er niet bij.

Ik heb trouwens nog wel snel even een koffietje gemaakt en meegenomen in de auto.

Tijdens mijn werkdag verheugde ik me op de avond die voor me lag. Want ik had niets op de planning.

Ik verheugde me op een avondje op de bank met mijn boek.

Toen ik thuis kwam heb ik eerst even lekker op de bank gezeten. Ik pakte automatisch mijn telefoon erbij.

Ik dreigde te verzanden in Instagram. Dit wil ik echt voorkomen, want het laatste waar ik op zit te wachten is een social media verslaving. Ik ben juist zo blij dat ik dit goed kan doseren.

Om half zeven ging ik eten maken. Tijdens het eten heb ik klassieke muziek op gezet en las ik de krant. Ik moest wel een beetje om mezelf lachen. Ik voelde me een oud wijf.

Van de muziek ontspande ik heerlijk.

Om acht uur kwam Iliyas thuis van zijn baantje en moest nog eten. We kletsten wat terwijl hij at, ik hielp hem met huiswerk en toen ging hij naar zijn kamer.

Ik kreeg het enerzijds een beetje benauwd van het idee dat er een hele avond voor me lag zonder tv. Maar anderzijds voel ik wel rust. Het is dus nog een beetje ambivalent.

De avond vloog weer voorbij.

Achteraf gezien vond ik het wel heel lekker dat ik geen plan had en het over me heen liet komen.

Het is eigenlijk heel mindful om de avond op deze manier door te brengen.

En wat ik gisteren ook al merkte, ik kan echt heel fijn ontprikkelen om deze manier.

Ik ga proberen vanavond op tijd te gaan slapen, maar het is nu 23:15 en ik moet Jip nog uitlaten…dus dat zal wel weer twaalf uur worden.

Tot morgen!! Laatste dag!

Donderdag…

Ik zit met een theetje aan de keukentafel te schrijven. Het is half tien in de avond. De avond zit er dus bijna op. Dit is de laatste avond van mijn week zonder tv.

Dat vraagt natuurlijk om een reflectie op afgelopen week.

Voordat ik dat doe vertel ik eerst hoe mijn laatste dag is geweest.

Het is immers inmiddels ook een beetje een dagboek geworden toch!

Het lukte me gister avond weer niet om op tijd te gaan slapen. Ik denk dat ik me er maar bij neer moet leggen dat ik niet voor twaalf uur in bed lig en niet voor half 1 slaap.

Ik ben nu eenmaal een avond mens. Ik ga na negen uur weer aan zeg maar.

Vanmorgen lag ik nog heerlijk te slapen toen mijn wekker ging. Wederom heb ik heel diep en fijn geslapen.

Ik was vandaag  vrij en ben de dag heerlijk rustig gestart. Wel had ik eerst wat opstart, puber strubbelingen. Iets met te laat gaan slapen, te laat opstaan en mij de schuld geven dat het regent. Ik wilde hem niet naar school brengen….daar was hij het niet me eens..

Helemaal stress loos was de ochtend dus niet, maar dat kon ik redelijk snel van me afzetten.

Ik werkte aan de mindfulness sessies die ik ga geven binnenkort.

Dat is uiteraard heerlijk ontspannen, want ik zoek uit welke meditatie het best bij de hulpvraag  past.

Ik hou van mijn werk!!

In de middag ging ik naar de osteopaat die mij eens in de zoveel tijd weer even rechtzet.

Ik was van plan om vanavond een power yoga les te gaan volgen, maar ik had best een heftige reactie op de behandeling van de osteopaat, dus ik besloot het rustig aan te doen.

Toen ik thuis kwam deed ik meteen mijn chill kleren aan en ging lekker in mijn boek lezen.

De puber kwam thuis uit school en ik besloot hem wel naar zijn werk te brengen omdat het nog steeds regende. En ik ben de beroerdste niet..

De avond verliep ontspannen. Ik kookte eten, Iliyas en ik aten samen na zijn werk en voor ik het wist was het eigenlijk alweer half tien.

Als ik terug denk aan het begin van dit experiment, dan zie ik een duidelijk verschil tussen de laatste dag en de eerste dag. Ik merkte dat ik de eerste dag veel last van fomo had. (fear of missing out) Omdat ik de tv ook gebruikte als verbinding  met de buitenwereld. Ik vertelde dat ik het lastig vond om ‘het’ in mezelf te zoeken. Ik had prikkels van buitenaf nodig. Om wat? Om me te inspireren, te  motiveren.

Ik denk dat ik dat nog steeds heb, maar de mate waarin ik prikkels tot me nam, dat was uit balans geraakt. Vandaar dat ik de behoefte voelen om daar een streep door te zetten.

Eigenlijk was de fomo na dag drie al voorbij. Ik merkte dat ik beter in staat was te ontprikkelen omdat ik niet allerlei invloeden van buitenaf tot me nam.

De radio is gisteren en vandaag niet aangegaan. Ik luisterde gisteren klassieke muziek :-) en vandaag een andere relaxte playlist.

Heb ik nog de behoefte aan externe prikkels? Jazeker!

Maar ik mag het mezelf ook gunnen dat ik de prikkels doseer. Overdag krijg ik genoeg input van buitenaf. Ik werk met hele lieve, inspirerende meiden en ik heb leuke klanten en cliënten. Ik zie veel verschillende mensen en heb mooie gesprekken. Ik heb een rijk sociaal leven en doe genoeg leuke dingen.

Thuis mag een plek van rust zijn. Een plek waar ik bij mag komen en kan onthaasten.

Nee, morgen gaat niet meteen de tv aan. Ik stel dat nog even een tijdje uit. Ik heb de programma ’s die ik keek geen moment gemist. Want het ging niet om de inhoud van die programma’s. Ik bedoel, RTL boulevard, come on, wat kan mij het schelen met wie Andre Hazes het nu weer doet. Het ging me echt om de externe prikkel. Ik lette de helft van de tijd niet eens op.

Conclusie: Het voelde in het begin echt als afkicken, maar toen ik daar eenmaal doorheen was ,werd het een heerlijke ervaring. EN ik slaap dus echt veel beter!

Leuk dat je deze week met me mee beleefd hebt en bedankt voor de leuke, lieve reacties!!